Afscheid van de beste crèche ter wereld (deel 1)

De volwassenen deelden heel emotioneel bedankjes en cadeautjes uit.

Hannah bekeek het met haar gebruikelijke ernst, enigszins afzijdig.

Julie, Silke en Liesbeth kregen toch nog een knuffel en toen verlieten we Zazoe.

Mama snikte en zei: “mama weent een beetje omdat ze zo trots is dat je nu naar school mag gaan”.

Hannah vroeg om haar tuutje en snoof op haar Bumba’tje.

Een paar minuten later, al een goed eind op weg naar huis, zuchtte Hannah vanop de achterbank:

“Ja ja, mijn laatste dag bij de kindjes.”

Even stilte.

“Was het echt de laatste keer?”

“Ja”, zeg ik.

“Nu mag ik naar school.” zegt ze.

Ik zweer dat ik een uitroepteken hoor.

---